Ενδοδαπέδια Θέρμανση και Δροσισμός

Στο παρακάτω άρθρο θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε μια ανάλυση του συστήματος της ενδοδαπέδιας θέρμανσης-δροσισμού, εστιάζοντας στην περιγραφή του συστήματος και την σύγκριση του με τα άλλα συστήματα που συνήθως εφαρμόζονται στην ελληνική αγορά.

Ενδοδαπέδια θέρμανση

Η ενδοδαπέδια εγκατάσταση ψύξης - θέρμανσης, αποτελεί  σήμερα το πιο δημοφιλές σύστημα έναντι του συμβατικού συστήματος θέρμανσης με θερμαντικά σώματα. Το πλεονέκτημα της εντοπίζεται στο γεγονός ότι το δάπεδο της κατοικίας λειτουργεί ως πομπός θερμότητας ή δροσισμού, μετατρέποντάς το σε ένα θερμαντικό ή κλιματιστικό σώμα.

Η βασική διάταξη που χρησιμοποιείται στην ενδοδαπέδια θέρμανση για τη θέρμανση του νερού του κυκλώματος είναι ίδια με το συμβατικό σύστημα χωρίς περιορισμούς στην επιλογή της πηγής ενέργειας (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, κτλ.), με τη διαφορά ότι, μέσα στους χώρους της κατοικίας, οι σωληνώσεις τοποθετούνται σε συγκεκριμένη διάταξη επί του δαπέδου, καλύπτοντας τη διαθέσιμη επιφάνεια στο σύνολο της.

Με τον τρόπο αυτό κατανέμεται ομοιόμορφα η θερμότητα στους χώρους με ελάχιστες απώλειες αλλά το κυριότερο με χαμηλότερη θερμοκρασία του νερού. Αυτό έχει ως συνέπεια με την ενδοδαπέδια θέρμανση, το πάτωμα να θερμαίνεται σταδιακά και να ακτινοβολεί θερμότητα μέχρι τα δύο μέτρα ύψος, αποφεύγοντας την άσκοπη συγκέντρωση θέρμανσης κοντά στα θερμαντικά σώματα που παρατηρείται στα συμβατικά συστήματα. Παράλληλα λόγω της χαμηλότερης θερμοκρασίας τροφοδοσίας του νερού σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα, επιτυγχάνεται οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας.

Είδη ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Τρεις είναι οι κύριες μέθοδοι εγκατάστασης ενδοδαπέδιας θέρμανσης, οι οποίες επιλέγονται με βάση τις ανάγκες, τις προδιαγραφές της μελέτης εγκατάστασης και το απαιτούμενο χρονοδιάγραμμα εγκατάστασης. Είναι οι εξής:

  • Εγκατάσταση με θερμομπετό: έχει ως βασικό χαρακτηριστικό τη χρήση θερμομπετόν ως στρώμα μεταξύ των σωληνώσεων και του τελικού υλικού κάλυψης του δαπέδου. Απαιτεί έως 10 με 12 εκ. ύψος, συμπεριλαμβανομένου και του πάχους του πλακιδίου ή του ξύλινου δαπέδου.

  • Η τεχνική χαμηλού προφίλ χρησιμοποιεί αυτοεπιπεδούμενο κονίαμα. Χαρακτηριστικό του κονιάματος είναι η ταχεία διαδικασία ξήρανσης το χαμηλότερο ύψος σε σύγκριση με αυτό του θερμομπετού και το μικρότερο βάρος υλικών ανά τετρταγωνικό μέτρο.

  • Η τεχνική ξηράς δόμησης αντικαθιστά το θερμομπετόν ή το αυτοεπιπεδούμενο με επίπεδες ινογυψοσανίδες. Με αυτό τον τρόπο, ο χρόνος εγκατάστασης μειώνεται στο χρόνο μόνο της τοποθέτησης και προσαρμογής του συστήματος αφού δεν απαιτεί διάστρωση κονιάματος, ενώ παράλληλα επιτρέπει ύψος εγκατάστασης έως 5cm, ακόμη χαμηλότερο βάρος υλικών ανά τετραγωνικό.

Διαστρωση δαπέδου ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Τρόπος λειτουργίας

Η υδραυλική ενδοδαπέδια θέρμανση χρησιμοποιεί υποδαπέδιο δικτυο πλαστικών σωληνώσεων, στο οποίο διέρχεται το νερό θερμαινόμενο από την υποδομή θέρμανσης, όπως είναι οι λέβητες, οι αντλίες θερμότητας, οι ηλεκτρικοί λέβητες κτλ. (για θέρμανση) ή ψυχόμενο απο μία αντλία θερμότητας στην περίπτωση του δροσισμού). Στα θετικά στοιχεία του υδραυλικού ενδοδαπέδιου συστήματος εντάσσεται η δυνατότητα δροσισμού του χώρου κατά τους θερινούς μήνες (με χρήση αντλίας θερμότητας) και η ρύθμιση της θερμοκρασίας κάθε χώρου ξεχωριστά με χρήση θερμοστάτη καθώς κάθε χώρος αποτελείται από αυτόνομο κύκλωμα.

Τελική δαπεδόστρωση

Δεν υπάρχουν περιορισμοί στην επιλογή του τελικού δαπέδου σε μια εγκατάσταση ενδοδαπέδιας θέρμανσης. Θα πρέπει όμως κατά την εκπόνηση της μελέτης εγκατάστασης να έχει επιλεγεί το υλικό του τελικού δαπέδου από τον πελάτη (πλακάκι, μάρμαρο, ξύλο κτλ.) καθώς τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κάλυψη του δαπέδου έχουν διαφορετική θερμική αγωγιμότητα.

  • Πλακάκι, μάρμαρο

    Αποτελούν τους ιδανικούς τύπους υλικού δαπέδου. Έχουν υψηλή θερμική αγωγιμότητα, οπότε η θερμότητα του υποδαπέδιου σωλήνα μεταφέρεται γρήγορα στην επιφάνεια του δαπέδου και έχει μακρά διάρκεια εκπομπής θερμότητας.




  • Βινύλιο

    Το δάπεδο από βινύλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς σε ενδοδαπέδια θέρμανση, λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει καλή θερμική αγωγιμότητα, αλλά κρυώνει γρηγορα. Τα δάπεδα από βινύλιο υπόκεινται σε περιορισμό της υψηλότερης δυνατής θερμοκρασίας, η οποία συνήθως δεν πρέπει να ξεπερνά τους 27°C.




  • Φυσικό Ξύλο και πολυστρωματικό

    Το ξύλο έχει ποικιλία θερμικής αγωγιμότητας ανάλογα με το είδος του και τον τρόπο επεξεργασίας του. Ως εκ τούτου η καταλληλότητα διαφέρει. Κατά κανόνα, οι λεπτές πλάκες μηχανικής ξυλείας είναι οι πλέον κατάλληλες.




Συλλέκτης ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Πλεονεκτήματα

  • Ομοιόμορφη κατανομή θερμοκρασίας στο χώρο, καθώς οι σωληνώσεις καλύπτουν το σύνολο του δαπέδου, με αποτέλεσμα να μην παρατηρούνται ψυχρά σημεία, δεδομένου ότι η θερμότητα μεταδίδεται μέσω ακτινοβολίας.

  • Χαμηλό κόστος λειτουργίας, γιατί η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 45°C, οπότε απαιτείται λιγότερη κατανάλωση ενέργειας, ενώ η μορφόπλακα με την θερμομονωτική ιδιότητα της επιτρέπει την διάχυση της θερμότητας κατ’ ύψος.

  • Εξοικονόμηση χώρου, ηχομόνωση και καλαισθησία, καθώς δεν απαιτείται η ύπαρξη θερμαντικών σωμάτων ενώ η μονωτική ιδιότητα της μορφόπλακας περιορίζει την μετάδοση ηχητικής όχλησης στο κάτω επίπεδο.

  • Ευχάριστο περιβάλλον διαβίωσης, καθώς δεν δημιουργούνται ρεύματα αέρα και δεν ξηραίνεται η ατμόσφαιρα. Παράλληλα, τηρείται η φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος, που απαιτεί θερμά πόδια και δροσερό κεφάλι.

  • Δυνατότητα αύξησης και μείωσης της θερμοκρασίας, ανάλογα με τις απαιτήσεις καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για δροσισμό κατά τους ζεστούς μήνες του έτους, αντικαθιστώντας τη χρήση κλιματιστικών.

  • Συνδυαστική λειτουργία με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς η ενδοδαπέδια θέρμανση μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με το συμβατικό σύστημα θέρμανσης και με υποβοήθηση ηλιακής, ηλεκτρικής ή γεωθερμικής ενέργειας.

    Μειονεκτήματα

  • Σχετικά υψηλό κόστος εγκατάστασης. Αδιαμφισβήτητα, το κόστος εγκατάστασης ενδοδαπέδια θέρμανσης είναι υψηλότερο του συμβατικού συστήματος θέρμανσης, ωστόσο αυτό αντισταθμίζεται από την απόσβεση της επένδυσης λόγω της εξοικονόμησης ενέργειας.

  • Είναι σύστημα υψηλής αδράνειας, κατά συνέπεια απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο λειτουργίας για τη αυξομείωση της θερμοκρασίας του χώρου κατά 1°C, σε αντίθεση με το συμβατικό σύστημα θέρμανσης. Συνεπώς, προτείνεται ο θερμοστάτης να παραμένει σε σταθερή θερμοκρασία.

  • Συνεχή λειτουργία. Με βάση την παραπάνω αρχή λειτουργίας, δεν ενδείκνυται για χώρους που απαιτούν θέρμανση για χρονικό διάστημα μικρότερο των 6 ωρών ημερησίως.




Previous
Previous

Ανακαίνιση-Οφέλη

Next
Next

Σύγκριση κόστους λειτουργίας συστημάτων θέρμανσης